Napisz odpowiedź

Message: [QUOTE="JareG, post: 22281, member: 416"] Ja się wyniosłem z miasta pod las, a potem dalej, do lasu. Nikomu nie przeszkadzam, a futrzaki mają spokój. W moim przypadku rozwiązanie nazywa się Dom Tymczasowy/Stały albo adopcja. Co jakiś czas znajome z fundacji proszą mnie o zajęcie się jakimś biedakiem zazwyczaj w poważnym wieku.. i najczęściej już u mnie zostaje. Ostatnio znajomy wet poprosiła mnie o wzięcie jednego malamuta na tzw. dożycie.. i się okazało, że jeszcze sobie pożyje :) Ale są szkody nie do naprawienia: futrzak 11 lat wisiał na krótkim łańcuchu i nie nauczył się nawet robić siku i kupy (tzn. robi właściwie pod siebie), ma niewykształcone mięśnie (i słaby tylny napęd), wydawało się że jest głuchy a on po prostu nie nauczył się reagować na dźwięki.. dodatkowo w schronisku podczas kastracji coś mu uszkodzili i posikuje prawie non stop.. masakra. No, ale dołączył do mojej ekipy z programu Emeryturka+ i teraz powinno być już tylko lepiej. A ja nauczyłem się zakładać pampersy 🤣 Pozdrawiam [/QUOTE]