Droga społeczności, dziękujemy za liczne uwagi i pytania. Wiele z nich dotyczy uwzględnienia oporu jazdy, w tym oporu powietrza. Oczywiście są one brane pod uwagę przez techników ADAC podczas przejazdów na stanowisku testowym. Wartości oporu jazdy (f0, f1, f2) pojazdu są wymienione w dokumencie CoC w pozycjach
47.1.3.0 do
47.1.3.2 i są przechowywane na stanowisku badawczym. Na początku jazdy próbnej następuje tzw. dostosowanie obciążenia w celu zmierzenia rzeczywistego pojazdu pod kątem tych parametrów. Opór powietrza jest pokazany jako wartość f2 i rośnie jako kwadrat. W tłumaczeniu oznacza to: im większa prędkość, tym większy opór powietrza, jaki stanowisko testowe stawia pojazdowi, wzrasta. Następnie symuluje powietrze, które faktycznie musi zostać wyparte podczas jazdy. Nawiasem mówiąc: ponieważ zimne powietrze ma większą gęstość, gęstość powietrza została również zwiększona podczas jazdy w temperaturze 0°C, co oznacza również dalszy wzrost oporu powietrza ze względu na niską temperaturę. Dlatego aerodynamika jest odtwarzana na stanowisku testowym tak, jak w rzeczywistości. W rzeczywistości jednak czynniki zewnętrzne, takie jak wiatr i pogoda, mogą zniekształcić wyniki pomiarów i utrudnić bezpośrednie porównanie. Jednakże te czynniki zakłócające można wyeliminować na stanowisku testowym, zapewniając identyczne warunki testowe dla wszystkich pojazdów. VG Twój zespół społecznościowy